Soms vertrouwen mama’s me toe:
“In de vakantie zijn mijn kids heel vaak bij mij.
Ik kijk daar ook wel tegen op.
Want ik heb rust en tijd voor mezelf nodig.
Anderen lijken daar precies minder nood aan te hebben.
Maar ik wel.
Ho en dan twijfel of ik dan wel een goede mama ben.”

Ik herken dat ook wel van mezelf van vroeger.
En btw ja tuurlijk ben jij een goede mama. 🙂

Ik heb zelf als hooggevoelige mama ook nood aan rust en alleen-zijn, misschien meer dan anderen.
Maar vroeger gunde ik mezelf die rust ook niet.
Terwijl ik wel voelde dat ik dat nodig had.

Maar toen was ik er ook van overtuigd dat om een goede mama te kunnen zijn, dat ik er altijd moest zijn voor mijn kids, die ik altijd beschikbaar moest zijn.

Terwijl ik nu mezelf die rust wel gun.

Ik weet nu ook dat het niet zozeer gaat over de kwanti-“tijd” die ik spendeer met mijn kids,
Maar dat het vooral gaat om “quality tijd”. Dus niet zozeer de hoeveelheid tijd die we met elkaar doorbrengen. Ik breng nog steeds heel veel tijd door met mijn kids. Omdat ik dat wil, niet omdat het moet of zo hoort. Maar ik besef en heb geleerd dat het vooral gaat om de kwaliteit van die momenten samen. Ik weet ook dat ik en vele mama’s enkel maar “quality time” kunnen bieden aan onze kids als we eerst die tijd voor onszelf hebben genomen.
Het is dus niet egoïstisch om die tijd voor jezelf in te bouwen, dagelijks te implementeren.
Integendeel het heeft juist iets heel altruïstisch want het helpt je om een betere moeder te kunnen zijn.